لطفا تمام پرسش و پاسخ‌های زیر را بخوانید. اگر پاسخ خود راخود در زمینه عصب کشی دندان را پیدا نکردید، سوال خود را مطرح کنید. من در اسرع وقت به شما پاسخ خواهیم داد.
عصب کشی یا روت کانال از نظر احتمال ناراحتی که ممکن است ایجاد کند، تفاوتی با درمان های ترمیمی ندارد ولی متأسفانه شهرت بدی پیدا کرده است. در اصل خود بیماری که منجر به التهاب و عفونت دندان می شود، بیشتر دردناک است. چون باعث درگیر شدن بافتهایی می شود که به مقدار زیادی پایانه های عصبی دارد و RCT در اصل باعث از بین رفتن این درد می شود. علاوه بر اینکه کاربرد درست تکنیک های بی حسی تجربه درد حین کار دندانپزشکی یک استثنا است.
درمان جایگزین عصب کشی، کشیدن دندان است ولی لزوماً حفظ دندان بهتر است. چرا که RCT ریت موفقیتی بالای ۹۵ درصد دارد. حفظ دندان باعث جلوگیری از مشکلاتی می شود که در آینده قرار است رخ دهد. مثل مشکلات در جویدن، جا به جا شدن دندانهای کناری، از دست رفتن حجم و دانسیته استخوان فک. همچنین حفظ دندان و انجام RCT و بعد آن ترمیم، از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه است چرا که هر جایگزینی مثل بریج یا ایمپلنت از نظر اقتصادی گرانتر است.
عصب کشی یا روت کانال از نظر احتمال ناراحتی که ممکن است ایجاد کند، تفاوتی با درمان های ترمیمی ندارد ولی متأسفانه شهرت بدی پیدا کرده است. در اصل خود بیماری که منجر به التهاب و عفونت دندان می شود، بیشتر دردناک است. چون باعث درگیر شدن بافتهایی می شود که به مقدار زیادی پایانه های عصبی دارد و RCT در اصل باعث از بین رفتن این درد می شود. علاوه بر اینکه کاربرد درست تکنیک های بی حسی تجربه درد حین کار دندانپزشکی یک استثنا است.
خیر. اگر عصب کشی یا درمان ریشه دندان به خوبی انجام شده باشد و ترمیم مناسبی هم روی تاج قرار گرفته باشد، دندان عصب کشی شده به اندازه دیگر دندانهای طبیعی شما عمر می کند.
بعد از اینکه ترمیم تاجی دندان انجام شد، شما با رعایت بهداشت مناسب که شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن می باشد، می توانید دندان روت کانال شده را تا آخر عمر حفظ کنید.
گاهی اوقات درد بعد از انجام عصب کشی ادامه دارد و یا ماه ها و حتی سال ها بعد ممکن است دندان دوباره دردناک شود. در این حالت نیاز به بررسی “علت درد” با انجام رادیوگرافی می باشد. در صورتی که علت بروز درد انجام درمانهای عصب کشی ناقص قبلی باشد، تکرار RCT و یا Retreatment باعث حفظ دندان می شود.
بعد از انجام عصب کشی درد بیمار به مقدار بسیار زیادی کاهش می یابد. اما این کاملاً نرمال است که دندان در چندین روز اول بعد از درمان حساس باشد و نیاز به استفاده مسکن داشته باشد. خصوصا وقتی که مراجعه کننده قبل از درمان ریشه درد شدیدی داشته است، احتمال درد بعد از کار بیشتر است.
درد متوسط در حین جویدن نیز ممکن است تا چند هفته ای ادامه پیدا کند ولی به طور کامل به مرور زمان از بین می رود. البته امکان اینکه اصلا هیچ دردی بعد از درمان وجود نداشته باشد، هست. همه اینها بستگی دارد به پیچیدگی درمان و اینکه قبل از درمان دندان عفونی بوده یا نه.
همچنین احتمال آبسه دندان بعد از درمان عصب کشی وجود دارد که این نیز به مقدار زیادی بستگی به شرایط دندان قبل از شروع به درمان دارد. که در این صورت با تجویز آنتی بیوتکی های مناسب، مشکل برطرف خواهد شد.
عصب کِشی یا عصب کُشی واژه عامیانه ای است که برای ترجمه Root Canal Therapy استفاده می‌شود.
در اصل بافت همبند داخل دندان که شامل اعصاب هم می باشد هم خارج می‌شود (کشیده می‌شود) و هم کشته می‌شود. ولی ترجمه درست و علمی واژه Root Canal Therapy، ” درمان ریشه دندان” است.
در اکثر مواقع، کیست انتهای ریشه ی دندان در اثر عفونت ریشه دندان ایجاد می شود. عفونت ریشه ی دندان نیز به دلیل پوسیدگی دندان که به عصب رسیده ولی درمان نشده است ایجاد می شود. همچنین عفونت ریشه ی دندان، می تواند در اثر درمان ناقص ریشه دندان یا عصب کشی ناقص قبلی ایجاد شود.
عفونت ریشه دندان موضعی بوده و در سیستم سلامت عمومی بدن مشکل ایجاد نمی کند. ولی باعث تحلیل استخوان در ناحیه شده و شانس حفظ همان دندان را کاهش می دهد. همچنین انجام درمان جایگزین مثل ایمپلنت را مشکل می کند.
برای درمان کیست ریشه دندان، عصب کشی یا روت کانال تراپی مورد نیاز است. اگر دندان قبلا روت کانال یا عصب کشی شده و کیست انتهای ریشه وجود دارد، باید درمان مجدد ریشه دندان (روت کانال ثانویه) انجام پذیرد.
درمان مجدد ریشه ی دندان لزوما باید توسط دندان پزشک متخصص ریشه ی دندان انجام شود. کیست انتهای ریشه دندان به مرور زمان ایجاد می شود.
بعد از انجام درمان ریشه توسط اندودنتیست با تدابیری که به کار برده می شود به مرور زمان هم از بین میرود. یک رادیوگرافی پیگیری شش ماه بعد از درمان باید صورت گیرد تا از روند بهبود کیست اطمینان حاصل شود.
لیدوکایین که در ماده بی حسی دندانپزشکی استفاده می شود در category B قرار دارد. به این معنا که از جفت عبور نمی کند. اگر نیاز به کار دندانپزشکی وجود دارد، مقدار بی حسی به کار برده شده باید در حدی باشد که بیمار زیر دست دندانپزشک راحت باشد و دردی تجربه نکند. در این صورت مقدار استرسی که به شما و کودک وارد می شود، حداقل خواهد بود. امکان دارد کار دندانپزشکی شما برای جلوگیری و یا کنترل عفونت نیاز به آنتی بیوتیک داشته باشد. در این صورت آنتی بیوتیک هایی مثل پنی سیلین، آموکسی سیلین و کلیندامایسین که در category B قرار دارند، برای شما تجویز می شوند.
بعد از ضربه دندان و متعاقب آن بیرون افتادن دندان کودک، والدین باید خونسردی خود را حفظ نموده، دندان را پیدا نموده و در صورت کثیف شدن، دندان بیرون آمده را از ناحیه تاجی بگیرند و صرفا زیر شیر آب روان بگیرند (اصلا به بافت که روی ناحیه ریشه هست، دست نکشند). اگر می توانید دندان بیرون آمده را در سر جای خود قرار دهید. اگر نمی توانید دندان را در جای خود قرار دهید، در یک محیط واسط مناسبی مثل یک لیوان شیر قرار دهید. همچنین می توانید دندان را داخل دهان بین گونه و دندانها قرار دهید. چون بزاق هم محیط خوبی برای حمل دندان تا مطب دندانپزشکی می باشد. اگر بیمار کودک است، امکان دارد دندان را قورت دهد. پس بهتر است کودک در یک ظرف تف کند و دندان را داخل آن قرار دهید. قرار دادن دندان در آب مناسب نیست.
فاکتورهای تعیین کننده هزینه درمان ریشه شامل تعداد کانال های دندان، درمان مجدد و یا اولیه بودن، انجام کار توسط دندان پزشک عمومی و یا متخصص است. باید بدانید که با سه کاناله بودن دندان، هزینه عصب کشی سه برابر نمی شود و با یک کاناله بودن ان، هزینه عصب کشی تقسیم بر سه نمی شود.
